Interview

Hoe oud bent u?

Nou eh… ik ben geboren in 1951, dus reken maar uit…

Heeft u een man, kinderen of dieren?

Ik ben getrouwd met een heel lieve man. We hebben twee dochters, die zijn al volwassen. Ik heb nu ook een kleinzoon. Dieren heb ik zelf niet, maar mijn kinderen wel. De een heeft vijf katten en een grote hond, de ander woont op een boerderij met schapen, varkens, geiten en kippen. En twee honden en een kat. En een schildpad, maar die is weggelopen.

Hoelang schrijft u al?

Als kind schreef ik al. Op de basisschool mochten we op vrijdagmiddag altijd een opstel maken. Tegenwoordig heet dat stellen. Ik vond dat superleuk om te doen. Als iedereen allang klaar was, schreef ik gauw nog een tweede verhaaltje. Of een gedicht.

Heeft u daarna voor schrijver geleerd?

Nee, want toen ik van school af kwam, wist ik helemaal niet wat ik wilde worden. Dat ik schrijver kon worden, kwam niet in me op. Journalist leek me leuk, maar dat mocht niet van mijn ouders. Als journalist moest je altijd op pad, soms diep in de nacht. Dat vonden ze niet veilig voor een meisje. Er waren in die tijd namelijk nog geen mobieltjes, dus je kon niet even bellen als je ergens met een lekke band stond. Daarom ging ik scheikunde studeren op de HTS en daarna in een laboratorium werken. Maar dat vond het niet echt leuk. Mijn onderzoeken gingen niet altijd goed, hoewel ik achteraf wel altijd een mooi verslag schreef…

Wanneer bent u schrijver geworden?

Toen ik kinderen kreeg, ben ik gestopt met het werk op het laboratorium. Daardoor kreeg ik tijd om veel te schrijven. Ik schreef gedichten en verhalen voor allerlei huis-aan-huisbladen. Ik deed mee aan schrijfwedstrijden. Als je won kwam je verhaal of gedicht in een boek. Ik ben in die tijd in heel wat boeken verschenen.

Mijn kinderen waren dol op de liedjes van Kinderen voor Kinderen en ik bedacht dat ik daar ook wel een tekst voor kon schrijven. Dat heb ik gedaan. Bij de VARA vonden ze het leuk en zo heb ik meer dan 13 jaar liedjes voor Kinderen voor Kinderen geschreven.

Ik had ook teksten gestuurd naar een uitgever van schoolmusicals: Benny Vreden Kinderproducties. Die vroeg of ik bij hem wilde komen werken en dat heb ik toen gedaan. Ik heb daar heel veel liedjes, verhalen en gedichten geschreven en wel 30 musicals gemaakt, zoals afscheidsmusicals voor groep 8.

U schreef toch ook schoolboeken?

Ja. Ik ontmoette iemand die voor scholen schreef. Hij vroeg of ik dat ook wilde doen en ik zei meteen: ‘Ja!’. Zo werd ik educatief auteur, dat is iemand die lessen maakt en schoolboeken schrijft. Ik schreef voor geschiedenis, aardrijkskunde, natuur en techniek, verkeer, lezen en taal. Voor veilig Verkeer Nederland heb ik jarenlang verkeersbladen gemaakt en het schriftelijk verkeersexamen. Ik heb lespakketten gemaakt voor Unicef, voor het Rode Kruis en voor heel veel anderen.

Maar u schrijft ook kinderboeken?

Ik wilde heel graag ‘echte’ verhalen schrijven en ik maakte kennis met Uitgeverij Kluitman. Daar zijn mijn eerste boeken verschenen. Een serie over de kinderen Bas en Brit, boeken met voorleesverhalen, een sprookjesboek, boeken over de vrienden Kiki en Cas en over Rens en zijn robothond Robo. Je vindt al die boeken (en nog meer) op deze site (onder het kopje ‘Boeken’).

Hoe komt u aan onderwerpen voor uw boeken?

Ik fantaseer graag, ik bedenk van alles. Maar er komen in mijn verhalen ook dingen voor die mijn eigen kinderen vroeger deden of meemaakten. En mijn kleinzoon komt ook in een serie voor, samen met een robothondje. Zo, nu weet je meteen hoe hij heet!

Waarom schrijft u geen boeken voor meisjes?

Ha, ha… Ik schrijf niet over paarden of feeën of zo. Van mij geen boeken met roze kaften of glitter. Daar hield ik vroeger zelf niet zo van. Ik schrijf boeken met avonturen en met weetjes. Spannend en een beetje stoer. Boeken die leuk zijn voor jongens én meisjes (dat hoop ik tenminste…).

Wat las u zelf vroeger graag?

Ik was dol op de gedichten en verhalen van Annie M. G. Schmidt. Ik heb alle boeken van de Kameleon gelezen en veel van Karl May (over indianen en cowboys). Ik las boeken over Biggles, dat was een piloot die met drie vrienden allerlei avonturen beleefde. Mijn mooiste boek was Reis door de nacht, van Anne de Vries. Dat is een heel dik boek over de Tweede Wereldoorlog. Ik heb dat boek lang bewaard, maar toen ik ging verhuizen moest ik opruimen en heb ik het weggedaan. Daar kreeg ik later spijt van en toen ik het boek op een dag in een boekwinkel zag liggen, heb ik het meteen weer gekocht.

Komen er nog nieuwe boeken van u?

Dat hoop ik wel ja. Ik ben met een boek bezig en er zitten nog heel veel verhalen en ideeën in mijn hoofd. Ik hoop dus nog heel lang boeken te schrijven.

Dank u wel voor dit gesprek.

En jij bedankt voor de leuke vragen!